عیدیهای اختیاری که به اجبار میدهیم!
متاسفانه این روزها شاهد این هستیم که این سنت مانند سایر سنتهای نوروز دستخوش تغییر شده است و افرادی که از نظر طبقه اجتماعی در سطح متوسط و یاگاه بالایی قرار دارند از دیگران طلب عیدی میکنند که این موضوع واقعا چهره زشتی در جامعه ایجاد کرده است.
صدایش میزنی داخل خانه و از او میخواهی وسایل اضافی را از خانه خارج کند، سرش را پایین میاندازد و وارد میشود، خرت و پرتهایی را که گوشهای جمع کردهای نشانش میدهی، بدون پرحرفی میرود سرکار و آستین بالا میزند، کارش که تمام میشود دست در جیب میبری و مزد کارش را به همراه عیدیاش پرداخت میکنی، از لبخند رضایتی که بر صورتش مینشانی حال خودت بهتر میشود.
وارد سالن آرایشگاه که میشوی اولین چیزی که توجهات را جلب میکند صندوقی است که بر روی آن نوشته شده است «عیدی ما فراموش نشود»، ناخود آگاه دستت به سمت کیفت میرود و یادت میافتد که یک هفته تا عید باقی نمانده و تو ماندهای و هزار خرج خانه و جیبی که از اسکناس تهی است...
پای صندوق که میروی آخرین اسکناسها را هم روی میز میگذاری، غرق در افکارت هستی که ناگهان صاحب آرایشگاه صدایت میزند عیدی بچهها یادتون نره! با شرمندگی هرچه تمام سرت را بر میگردانی و میمانی که چه بگویی...
.. لطفا برای خواندن و مشاهده كامل متن برروی گزینه ادامه مطلب كلیك بفرمایید ..